गजल : कृष्णप्रसाद अर्याल
पात हिस्सी परेका डाँठमा पानी लागेको।
दियो सङ्केत बिरुवाले जवानी लागेको।
खुट्टा नउचालेरै निधारमै चुम्ने रहेछौ,
फोटो हेर्दा त कति धेरै सानी लागेको।
तिमीले चुम्बन गरेपछि मात्रै त हो नि,
मलाई ऐना हेरिरहने बानी लागेको।
केवल टोकरी थियोे,धन्न तिमी बस्यौ,
त्यै दिनबाट हो दिल फूलदानी लागेको।
केही त बद्नियत छ मेरो छाँयाको,
त्यसैले मेरोपछि जानीजानी लागेको।
यही मुटु हो पटकपटक उत्खनन हुने,
यही मुटु छ सबैलाई खानी लागेको।
